.

.

E-posta Yazdır PDF

Hanefi Fıkhında Bazı Istılahlar

kitap25.jpgÂmmetu-l Meşayıh: Ulemamızın ekserisi.
Caiz: Bazan sahih manasında kullanılır, bazan helal olur manasındadır.
Lâ be’s: Ekserde mubah ve terki evla olan için kullanılır. Bazen de mendub için kullanılır.
Yenbaği: Mendub ve gayrısında, evvelki alimlerin örfünde kullanılmıştır. Sonra gelen alimler sadece mendubta kullanmış-lardır.
Meşayıh: İmamı A’zam’a yetişemeyen alimler.
Mütekaddimin: Üç imama yetişenler. Yetişemeyenler müte-ahhirindir.
Halef: İmamı Muhammed’den, Şemsul Eimme’ye kadar olan dönem. (Hicri: 189-456 tarihleri arası.)
Selef: Ebu Hanife’den, İmamı Muhammed’e kadar. (Hicri: 80-189)
Müteahhirun: Mütekaddimi ile müteahhirin arasını ayıran tarih hicri 300 yılı başıdır.
Sadru-l Evvel: Ancak selef için söylenir. Haklarında Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in şahitlik ettiği ilk üç asırdır.
Imam: Hanefi fıkhında bu tabir İmamı A’zam için kullanılır. 


Sahibi-l Mezheb: Ebu Hanife.
Sahibeyn: Ebu Yusuf ve Muhammed.
Şeyhayn: Ebu Hanife ve Ebu Yusuf.
Tarafeyn: Ebu Hanife ve İmamı Muhammed.
Imamı Sani: Ebu Yusuf.
Imamı Rabbani: İmamı Muhammed.
Eimme-i Selase: Ebu hanife, Ebu Yusuf ve Muhammed.
Eimme-i Erbaa: Dört mezheb imamı.

 Müftü meselesine gelince:
Bu bâbda «Fethü'l-Kadir» de şöyle denilmektedir: Usul-ü fıkıh ulemasınca kararlaşan rey'e göre müftî müçtehid demek-tir.  Müçtehid olmayan ve sadece müçtehidlerin kavillerini ezber-lemiş bulunan bir kimse müfti değildir.  Ona düşen vazife, kendi-sine bir mesele sorulduğu vakit İmam A'zam gibi bir müçtehidin kavlini hikâye ederek söylemesidir.  Bundan anlaşılır ki zamanı-mızda mevcud ulemanın fetvaları fetva değil, müftînin sözünü nakilden ibarettir. 
Bu sözü müctehidden nakletmenin iki yolu vardır. Ya elinde bir senedi vardır, yahut maruf ellerde dolaşan bir kitaptan alarak söyler.

Yasal uyarı : Sitedeki sohbet, yazı ve resimler; üzerinde hiçbir değişiklik yapılmadan ve kaynak göstererek alınabilir.
Üzerinde değişiklik yapılması, ticari amaçla kullanılması hukûken yasaktır.